Wellington - Picton - Motueka

De weg naar Wellington was prachtig. Heuvels en dalen met schapen en koeien, een zonnetje en alles in wel 50 tinten fris lentegroen. Ik werd er blij van!  Wellington zelf was vooral groot, druk met veel winkels en dieselbussen. En met die grote auto in de smalle straatjes leverde ook nogal wat stress op. Gelukkig daar maar 1 dag. 

De volgende dag de auto weggebracht en op weg naar het Zuidereiland. De ferry was enorm groot en samen met de reispillen (een lintje voor de uitvinder daarvan!) was de harde wind geen enkel probleem. Tijdens de reis weer prachtige plaatjes geschoten. Aan de overkant, in Picton, de nieuwe auto opgehaald. Geen SUV dit keer maar een Hyunda Sonata  (voor de geïnteresseerde 😊) Iets kleiner maar nu staan we tenminste geen doodsangsten uit aan de kant van de vangrail. In Picton een heel leuk B&B. Ziet eruit als een Engelse Cottage, ook van binnen. Jammer genoeg is het weer ook Engels. Het heeft hier zolang we er waren geregend. We gingen gewoon een wandeltje doen, met het motto in gedachten waar Mo me nog aan heeft herinnerd voor we weggingen: wees blij als het regent, als je niet blij bent regent het ook. Dat hielp. Een tijdje. Zeiknat kwamen we weer terug, maar met thee, koek en een boek in de huiskamer van de B&B kwam het weer goed.

Met het weer kwam het niet goed. De weg naar Motueka is zonder twijfel prachtig. Maar met een grijze grauwsluier van de regen is het toch minder. De route liep slingerend door het landschap en ik had al mijn concentratie nodig om tussen de zwiepende ruitenwissers de weg te volgen, we hadden het idee dat we de Fernpass 3 x achterelkaar aan het rijden waren! Wat helaas ook niet goed is gegaan is dat er vocht in het fototoestel is gekomen. Er zit een soort van vlek op het scherm, wat ook te zien is op een foto. Gelukkig kunnen we nog met de telefoon foto's maken, maar als iemand weet wat we kunnen doen......

Onderweg nog gestopt in Nelson. Daar een museum bezocht met kunstzinnige kleding van gerecyclede materialen en oude auto's. Vreemde combi, maar leuk museum. En passant nog een houthak wedstrijd gezien. Ook leuk. Nu zitten we in een Eco lodge. Heel basic huisje, met een grote gezamenlijke huiskamer en keuken. Niet gedacht dat ik dat leuk zou vinden, maar de mensen hier komen uit alle windstreken en het is leuk een (heus wel kort) praatje te maken. De hele grote tuin is net in bloei en super zen, je hoort alleen maar vogels. We blijven hier 3 nachten. Heerlijk!!!

Morgen de Abel Tasman swing bridge excursie. Zin in!