Christchurch - Singepore - Hoevelaken

Het laatste verhaal

Nadat we afscheid hadden genomen van het Frans-achtige plaatsje Akaroa, weer die vukanische berg op waren geslingerd en nog één keer van het allerlaatste uitzicht hadden genoten werden we halverwege de berg, waar het even wat breder was, naar de kant gedirigeerd door een auto waarop stond: house follows. Huhh?? Kwam er gewoon een oplegger met een 6 meter breed huis de berg ophoog. Heel bijzonder. 

De laatste middag hebben we doorgebracht in Christchurch. Daar zijn de sporen van de aardbeving in 2011 nog goed zichtbaar. Huizen in de steigers, bouwvallen die ze laten verkrotten en ook veel hypermoderne nieuwbouw. De sfeer moet er nog een beetje terugkomen. Het oude treintje door de stad was leuk maar we waren toch al met onze gedachten bij het naar huisgaan. Want het zit er gewoon op! De tijd is omgevlogen!

Over vliegen gesproken, de eerste etappe naar Singapore was tamelijk vreselijk. Voor mij dan, Ruud had nergens last van, maar al 10 minuten kwamen we in enorme turbulentie terecht, ook met luchtzakken. Buiten dat het best eng was werd ik weer eens misselijk. En dat bleef de hele reis. Niet fijn en gauw vergeten deze reis. De 6 uur in Singapore kwamen  nu wel goed uit, kon ik weer wat bijkomen. Om vervolgens de volgende vlucht uit te zitten. Ging wel beter, maar 36 uur achter elkaar reizen raad ik niemand aan.

En nu zijn we dus weer thuis. Met een vermoeid lijf en een vol hoofd.              We hebben 3600 km gereden, gevaren, in treinen gezeten, in 13 verschillende bedden geslapen en heel veel gelopen. En het was geweldig. We hebben groene heuvels en dalen gezien met veel schapen, enorme blauwe meren, bossen, bergen, sneeuw, palmen, witte stranden en leuke plaatsjes. En we hebben hele aardige en behulpzame kiwi's ontmoet, ook een paar inport kiwi's. We hebben leuke, interessante, mooie, hele mooie en adembenemend mooie dingen gezien. Het was een fantastisch avontuur. De teleurstelling dat we het vorig jaar moesten afzeggen en de onzekerheid of ik ooit weer gezond genoeg zou zijn om de reis te kunnen maken, hebben plaatsgemaakt voor blijheid en dankbaarheid dat we deze reis konden en mochten maken.

We vonden het heel leuk dat jullie onze verhalen wilden lezen en zo een beetje mee konden genieten van dit prachtige land en we bedanken jullie voor alle reacties. Super dat onze mooie foto's ook bij jullie een wauw reactie opriepen.

Nu rest alleen nog het uitzoeken van 600 foto's om er een mooi boek van te maken. Jullie zijn van harte welkom om die tzt een keer te komen bekijken. Wij gaan nu uitrusten. En straks slapen. In ons eigen bed. Want hoe mooi de reis ook was: Home Sweet Home.

Liefs, Ruud en Yvonne